فضای سبز - طراحی آبیاری قطرهای - آیین کار
محور پژوهش
محیط زیست
پژوهشکده/دانشکده
کشاورزی
حوزه پژوهش
کشاورزی
عنوان
فضای سبز - طراحی آبیاری قطره ای - آیین کار استاندارد ملی شماره 22093
هدف از اجرای پژوهش، کاربردها، مزیت‌ها و ضرورت انجام پروژه
: هدف از تدوین این استاندارد ارائه کمترین توصیه ها برای طراحی و نصب سامانه های آبیاری قطره ای در فضای سبز به منظور استفاده موثر از آب و منابع طبیعی است. این استاندارد برای انواع فضای سبز محیط های شهری کاربرد دارد. استاندارد «فضای سبز - طراحی آبیاری قطره ای زیرسطحی - آیین کار» كه پیش نویس آن بر اساس پژوهش انجام شده است، پس از بررسی در كمیسیون های مربوط توسط معاونت برنامه ریزی، توسعه شهری و امور شورا شهرداری تهران و دانشگاه صنعتی اصفهان، در یکصد و هفتاد و سومین اجالسیه کمیته ملی استاندارد محیط زیست مورخ 30/5/1396تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک مادۀ 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر شد. گزارش و شرح زیرساخت‌ها، فعالیت‌ها، و دستاوردها منابع آب یکی از مهمترین عوامل مؤثر در پایداری فضای سبز به شمار می رود. در مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل محدودیت منابع آب و توزیع نامناسب مکانی و زمانی آب، استفاده از سامانه های آبیاری کارآمد با بازدهی بالا موجب استفاده بهینه از منابع آب خواهد شد. بازدهی مطلوب در سامانه های آبیاری در شرایطی ایجاد می‌گردد که مطالعه، طراحی، اجرا و بهره برداری این سامانه ها بر پایه اصول علمی، استفاده از تجارب اجرایی، کاربرد تجهیزات با کیفیت و شناخت محدودیت ها انجام شود. آبیاری در فضای سبز شهری به دلیل پراکندگی فضای سبز در سطح شهر، اثر خرد اقلیم های شهری بر نیاز آبی گیاهان، ابعاد و سطح عرصه های فضای سبز شهری، تنوع گونه گیاهی، تنوع خاک و محدودیت های فیزیکی و شیمیایی آن، اثرگذاری شهروندان و محدودیتهای محیطی در طراحی، اجرا و بهره برداری با آبیاری در مزارع کشاورزی متفاوت است. اگر چه در كتابهای مرجع و نشریه های مرتبط به طور كلی طراحی، اجرا و مدیریت سامانههای آبیاری مزارع كشاورزی تشریح شده است، اما در مورد کاربرد سامانه های آبیاری شهری اطالعات دقیقی تدوین نشده است. در شرایط حاضر که کشور ایران با بحران آب مواجه شده است، استفاده از سامانه آبیاری مدرن و مکانیزه یا به عبارتی روش آبیاری تحت فشار امری ضروری است. آبیاری تحت فشار روشی از آبیاری است که در آن آب در مجاری بسته شامل لوله های اصلی و فرعی با فشار جریان می یابد و از روزنه هایی که به آن ها قطره چکان، آبپاش، آبفشان و یا نازل گفته می شود به صورت قطره یا ذرات ریز خارج می گردد. بدین طریق ضمن تامین آب مورد نیاز گیاه از تلفات آب در مسیر انتقال و در داخل مزرعه جلوگیری می شود. آبیاری موضعی یکی از روش های پیشرفته و تکامل یافته آبیاری تحت فشار است که در آن آب در یک سامانه بسته و لوله کشی شده از روزنه های کوچکی با فشار کم و جریان آهسته خارج شده و به مقدار الزم در اختیار گیاهان قرار می گیرد. آبیاری موضعی شامل روش های مختلفی می باشد که آبیاری قطره ای زیر شاخه ی این روش آبیاری است. در روش آبیاری قطره ای دبی جریان خروجی از گسیلنده ها بسیار اندک است و قسمت کوچکی از سطح خاک (فقط در ناحیه ریشه گیاه) خیس می شود. در روش آبیاری قطره ای به دلیل این که حجم کمی آب وارد زمین می شود، دور آبیاری باید کوتاه باشد. از مزایای این روش می توان به راندمان بالا، کاهش تلفات تبخیر، کاهش رشد علف های هرز، کاهش تلفات کود در کود آبیاری و کاهش هزینه های کارگری اشاره کرد. تصاویر و محتوای گرافیکی مرتبط